“Αὔγουστος, μήνας ἀφιερωμένος στή Μητέρα τοῦ Χριστοῦ καί στή δική μας Μάνα.
Σ’ αὐτή τή μεγάλη καί τρυφερή ἀγκαλιά, πού χωράει ὅλων τίς χαρές καί τούς πόνους.
Αὐτή ἡ πονεμένη Μάνα ἄντεξε κάτω ἀπό τόν Σταυρό, γιατί ἀγάπησε τόσο βαθιά καί ἀληθινά τόν ἄνθρωπο καί τόσο πόθησε τή σωτηρία του, ὅσο τήν ἐπεθύμησε καί ὁ Χριστός, ὁ Υιός καί Θεός Της.
Γι’ αὐτό καθένας μας, σέ κάθε θλίψη καί δυσκολία του, ἄς ἔχει τή βεβαιότητα ὅτι, Ἐκείνη παραστέκει σιωπηλά, ἄμεσα καί ἐνεργά, στό δικό του μικρό σταυρό.
Αὐτή θά εἶναι συνεχῶς δίπλα του, σάν ἄλλος “Κυρηναῖος”, στόν δύσβατο ἀνήφορο τῆς ζωῆς του.
Αὐτή θά εἶναι πάντα ἕτοιμη νά καλύψει μέ τό ἅγιο Μαφόριό Της τόν κάθε πόθο καί πόνο του.
Αὐτή, κατά τη φοβερή ὥρα τῆς Κρίσεως, θά μεσιτεύσει γιά τελευταία φορά, ἱκετεύοντας τόν Κύριο, γιά τή σωτηρία κάθε παιδιοῦ Της.
Γι’ αὐτό, ἄς Τήν ἐμπιστευθοῦμε μέ ταπεινό λογισμό καί ἄς ἀποθέσουμε στή μητρική καρδιά Της, τή δική μας πολύπαθη καρδιά.”

Φώτης Κόντογλου